2012/2013
9-26 lipca 2013 - Wymiana zagraniczna skautów
Tegoroczny obóz Szczepu był obozem wyjątkowym. Perspektywa spędzenia ponad dwu tygodni na adriatyckim wybrzeżu powodowała, że z utęsknieniem oczekiwano na zakończenie roku szkolnego. Po południu 9 lipca po dokładnej kontroli naszego autokaru wyruszyliśmy na południe. Droga minęła szybko i już o świcie przed naszymi oczami ukazały się chorwackie krajobrazy. Dotarliśmy do miejscowości Vodice, gdzie został nasz autokar, a my przepłynęliśmy łodzią na wyspę Prvić do celu naszej podróży. Chorwacja powitała nas – a jakże! – przepiękną, słoneczną pogodą. Bezchmurne niebo i serdeczne uśmiechy witających nas chorwackich skautów sprawiły, że od początku wiedzieliśmy, że spędzone wspólnie chwile będą wspaniałym doświadczeniem. Od razu polubiliśmy niewielką, bo mającą zaledwie niecałe 2,5 km2 powierzchni, wysepkę. Nie ma na niej ani jednego samochodu – cisza, spokój i szum morskich fal zaledwie kilkanaście metrów od naszych namiotów!
Prvić leży w archipelagu szybenickim i niewielka odległość od lądu dała nam możliwość zwiedzenia przepięknej starówki Szybenika, a także posmakowania życia w kurorcie, jakim są Vodice (z ich wielką atrakcją – zjeżdżalnią wodną zlokalizowaną przy samej plaży, która dostarczyła naszym harcerzom, zwłaszcza tym młodszym, wrażeń niezapomnianych). Chorwaccy przyjaciele zorganizowali także dla nas fantastyczny rejs – byliśmy na pobliskiej wysepce Kaprije, a także na Wyspie Młodości, na której przez wiele lat organizowano obozy harcerskie.
Wspólne obozowanie dało nam szansę na nawiązanie nowych przyjaźni, wymianę doświadczeń, porównanie naszych zwyczajów i tradycji. Mieliśmy możliwość poznania chorwackiego systemu stopni i sprawności. Chorwaccy instruktorzy podziwiali dyscyplinę panującą wśród naszych harcerzy, ich samodzielność, zaradność i gotowość pomocy tym, którzy jej potrzebowali. Program sprzyjał integracji, gdyż wiele zajęć odbywało się w grupach mieszanych polsko-chorwackich. Wspólne kominki zbliżały nas do siebie, a dużą rolę odegrały także zajęcia sportowe, wyjścia na plażę i apele. Przygotowany przez instruktorów „Paszport do Chorwacji”, którego uzupełnienie było wymagane do zdobycia specjalnej sprawności „Znawca Chorwacji”, stanowił motywację do pogłębiania swojej wiedzy na temat chorwackiej kultury i zwyczajów. Zaskoczeniem był fakt, jak szybko uczymy się nowych słówek i już po kilku dniach nasi harcerze sprawnie posługiwali się podstawowymi zwrotami w języku gospodarzy. A dziękować było za co! Przyjęcia, z jakim spotkaliśmy się na wyspie, nigdy nie zapomnimy. Dbałość o dobro i wygodę naszych harcerzy, otwartość i życzliwość, z jaką się spotkaliśmy, była niesamowita. Niezwykle serdecznie przyjęci zostaliśmy przez księdza podczas niedzielnej mszy świętej.
Trudno było opuszczać wyspę, ale czekała na nas zmiana otoczenia i jeszcze kilka dni obozu. Nasi chorwaccy przyjaciele zaprosili nas w swoje rodzinne strony i szum Adriatyku zamieniliśmy na szum jeziora pod Kutiną. W bazie skautowej przyjęci zostaliśmy iście po królewsku – chyba nikt nie spodziewał się tak wspaniałego wyżywienia i lodów na podwieczorek, ani osobistej wizyty burmistrza Kutiny pięknie mówiącego po polsku! Zwiedziliśmy Kutinę, zobaczyliśmy, jak wygląda harcówka naszych gospodarzy, spędziliśmy niemal cały dzień na miejskim basenie. Znowu wspólnie śpiewaliśmy i spędzaliśmy czas (dziękujemy za pokazanie nam gry w scoutball, w przyszłym roku na pewno odwdzięczymy się naszą kocykówką!).
Podsumowując, odpoczęliśmy, opaliliśmy się, nacieszyliśmy się ciepłym morzem. Ale przede wszystkim – poznaliśmy wspaniałych, ciepłych ludzi, za którymi będziemy tęsknić. Na drugim końcu Europy, ponad 900 km od Krakowa znaleźliśmy nowych przyjaciół, na których z uśmiechem będziemy czekać już za rok...
Anna Żywioł, instruktor Szczepu „Zielone Słońce”
powrót »
