Logopedia
Opieką logopedy objęci są uczniowie Szkoły Podstawowej, nauczania indywidualnego oraz pacjenci gabinetu Wczesnego Wspomagania. Praca z małym niewidomym i słabo widzącym dzieckiem (do szóstego roku życia) obejmuje głównie:
- naukę gryzienia i połykania,
- masaż niemowlęcy (w tym masaż artykulatorów) z uwzględnieniem metod Castille Moralesa oraz Kinezjologii Edukacyjnej,
- bierne i czynne ćwiczenia aparatu artykulacyjnego.
Rodzicom przekazywane są ćwiczenia i wskazówki do pracy z dzieckiem w warunkach domowych.
Wady wymowy występujące najczęściej u uczniów objętych stałą opieką logopedyczną to głównie: dyslalie wielorakie, jąkanie, afazja, dysartria i dysglosja.
Proces kształtowania mowy dziecka z zaburzeniami percepcji wzrokowej przebiega nieco inaczej niż w przypadku jego pełnosprawnych rówieśników. Ograniczenie lub nawet niemożność rozpoznawania przedmiotów znajdujących się w pewnej odległości negatywnie wpływa na przebieg rozwoju mowy. Brak wizualnego kontaktu z ludźmi, w tym również emocjonalnie znaczącymi, stanowi dla dziecka poważną, chociaż nie najważniejszą barierę w naśladowaniu poprawnej fonetycznie, leksykalnie i gramatycznie mowy. W związku z ograniczeniem możliwości wizualnego kontaktu z otoczeniem u dzieci z zaburzeniami wzroku znacznie częściej występują wady mowy lub opóźnienia jej rozwoju. W pracy logopedycznej stosuje się zasadę wczesnego diagnozowania i profilaktyki, zwracając szczególną uwagę na kształtowanie poprawnej fonetycznie, leksykalnie i gramatycznie mowy dziecka niewidomego i słabo widzącego.
Kompleksowe badania logopedyczne sprzyjają organizowaniu zróżnicowanych zajęć z uwzględnieniem stanu mowy dzieci, ich wieku, wzroku i innych czynników. W większości przypadków praca logopedyczna obejmuje korekcję wad wymowy. Wywołana, prawidłowo artykułowana głoska utrwalana jest w sylabach, wyrazach, zdaniach, tekstach i mowie potocznej. W pracy z uczniami niewidomymi kształtuje się ich wyobrażenia o przedmiotach i zjawiskach, których rozmiar i specyfika uniemożliwia poznawanie za pomocą dotyku.
Na zajęciach wykorzystywane są materiały do ćwiczeń oddechowych i korekcyjnych (obrazki wypukłe, krzyżówki, rebusy, teksty brajlowskie, materiał dźwiękowy itp.). Olbrzymią rolę w uatrakcyjnieniu trudnych procesów korekcyjnych spełniają różnorodne pomoce dydaktyczne (instrumentarium logopedyczne, echo-wibrator z rezonatorem, analizator głosek z rezonatorem, programy multimedialne i in.).
